Vroeger lazen mensen een goed boek

Mijn blogberichten worden voor 100% geïnspireerd door wat er om me heen gebeurt. Zelden zit ik zonder woorden waarmee ik wekelijks een pagina vul. Ook vandaag niet. Toch zie ik vandaag een status op Facebook langskomen die mijn schrijfsel meteen opzij duwt.

Graag deel ik deze week dit waargebeurde verhaal van Frits Franken omdat het op humoristische wijze een beeld geeft van de technologische generatiekloof in mijn vakgebied en de razendsnel veranderende tijden.

Vanochtend, ergens tussen station Roosendaal en Dordrecht, spreekt een vrouw van 60+ mij in de trein aan op mijn ‘asociale’ gedrag.

- “Je zit je tijd te verdoen.”

Verbaasd kijk ik op en vraag verbouwereerd: “Pardon? Hoe bedoelt u?”

Zij gaat meteen verder met haar tirade want ze heeft mijn aandacht nu.

- “Nou, met je telefoon. Ik vind dat zo asociaal!”

Nog altijd verbaasd kijk ik om me heen, op zoek naar camera’s.

- “Tegenwoordig zijn mensen helemaal verzonken in zo’n ding,” zegt ze wijzend naar mijn telefoon. “Vroeger lazen mensen nog wel eens een goed boek.”

Langzaam draai ik het scherm van mijn telefoon naar haar toe en zeg: “En als ik u nu eens vertel dat ik een boek aan het lezen ben, op mijn telefoon?”

Ze kijkt me stomverbaasd aan.

- “Welkom in 2013!” zeg ik vriendelijk en resoluut duik ik weer weg in een wereld vol achtervolgingen en huurmoordenaars.

Heb je zelf ook zulke dingen meegemaakt, in de trein, op het strand, tijdens vakantie, op weg naar je werk? Ik hoor het graag. De mooiste verhalen neem ik graag op in een toekomstig blogbericht. Je mag je anekdote hieronder in een reactie plaatsen maar ook mailen naar