Tekstschrijvers en redacteurs meer dan ooit nodig

Op een slome middag durf ik wel eens met de pen in de hand door de lokale Sufferdjes bladeren. Ze noemen zichzelf nieuwsbladen maar dat zijn ze al lang niet meer. Redacties zijn niet meer aanwezig. Tekstmateriaal wordt niet meer zelf verzameld maar aangeleverd door betalende klanten. Subtiel staat soms boven deze teksten het woord “Advertorial”. En het is na het lezen van deze advertorials dat ik vaak denk dat tekstschrijvers en redacteurs meer dan ooit nodig zijn.

Communicatie eerst

Ik begrijp dat in tijden van crisis er beknibbeld wordt op niet-essentiële kostenposten binnen bedrijven, verenigingen en organisaties. Degene die zich met communicatie bezighoudt (van volledige afdeling tot worstelende vrijwilliger) is vaak de eerste die de kop spreekwoordelijk voelt rollen. Communicatie naar klanten / opdrachtgevers, hoewel essentieel, kan ook door een medewerker van de werkvloer gedaan worden, zo redeneert men.

Teksten voor folders, advertenties (advertorials if you wish), nieuwsbrieven, etc. worden geschreven door goed bedoelende mensen uit het werknemersbestand of ijverige vrijwilligers en buren.

Voorpaginanieuws

Pontificaal op de voorpagina van het lokale Oldambster Nieuws -What’s in a name- prijkt de advertorial van het Oost-Groningse festival Gezellig!

Dit voorpagina ‘nieuws’ bevat 25 ‘in de vlugte’ gevonden taalfouten. Van sommige kan je zeggen dat het muggenziften is; voor anderen dient elke volwassene zich danig te schamen.

Zo weet de schrijver/ster van dit stuk mij te vertellen “Gezien de grote hoeveelheid kaarten die reeds verkocht zijn beloofd het wederom een druk bezocht evenement te worden.” Auw. Tiepvoutje misschien? Nee, want verderop beloofd de betreffende schrijver/ster wederom dat het met diverse artiesten een prachtig evenement wordt.

Eén van de 25 taalfouten is hilarisch. Ik weet niet of Django Wagner happy is met de titel “reizende ster”. Hij was toch liever rijzende geweest, vermoed ik.

Dat een organisatie van welk pluimage ook, besluit zelf teksten te schrijven in plaats van een professional in de arm te nemen, soit. Maar een lokale freelance redacteur / tekstschrijver / editor had voor een bedrag van minder dan 20 euro deze tekst kunnen nakijken zodat op z’n minst deze jongeman  Django Wagner -Ik ken hem niet en ik lig er niet wakker van – zijn sterretje niet zo vaak reisde.

In een tijd dat beeld en geluid tekst verdringen, is spelling nog belangrijk? De boodschap is belangrijker, toch? En we hebben spellingscontrole! Maar een goed geschreven tekst staat voor kwaliteit en kwaliteit staat voor vertrouwen. Eens of niet? Ik hoor het graag in een reactie op dit blogbericht, via Facebook, Twitter, LinkedIn of Pinterest.